ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ

 

 

Έχουν γραφεί και έχουν ακουστεί πάρα πολλά τις δύο τελευταίες ημέρες για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλου μετά την αναγγελία της κοιμήσεως του τη Δευτέρα ξημερώματα 29 Ιανουαρίου 2008. Πάρα πολλά για την προσφορά του στην εκκλησία και στην κοινωνία, στη νεολαία και στις σχέσεις νέων και εκκλησίας, ώστε θα περίτευε να προστεθεί μια ακόμα μαρτυρία. Όμως, αισθάνθηκα την ανάγκη να το πράξω.

Είχα την τύχη, (με όλη τη σημασία της έννοιας αυτής) να δω από κοντά και να ακούσω τον χαρισματικό αυτόν άνδρα σε εκδήλωση της Θεολογικής Σχολής στην Πανεπιστημιόπολη πριν λίγα χρόνια. Μπορούσε κανείς εύκολα να διαπιστώσει την αμεσότητα της επικοινωνίας με τους φοιτητές, την καλοσύνη αλλά και την αύρα αποφασιστικότητας που απέπνεαν από τα λόγια του κατά τη διάρκεια της ομιλίας. Πιστεύω ότι η απώλεια του Χριστόδουλου από την κεφαλή της Ελλαδικής εκκλησίας θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό. Αν και είναι γνωστό το απόφθεγμα πολιτικού ανδρός «ουδείς αναντικατάστατος», εν τούτοις σε μερικές περιπτώσεις κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν μπορεί να ισχύει άλλωστε για μεγάλες μορφές ανθρώπων χαρισματικών όπως ο Χριστόδουλος, αφού ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, πολιτική τοποθέτηση, οικονομική κατάσταση, μόρφωση, κατάφερε να γίνει εν πολλοίς αποδεκτός. Για τις ιδέες του, για τις θέσεις του, για την αποφασιστικότητα, για την πίστη του σε υψηλά ιδανικά, για τη μαχητικότητα σε θέματα καθημερινότητας αλλά και εθνικά. Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, μια τέτοια μορφή είναι σίγουρο ότι θα λείψει σε όλους μας, ιδιαίτερα στους νέους και στις νέες στους οποίους ανήκει το μέλλον αυτού του τόπου, με δεδομένη τη  σημερινή κατάσταση που οι παλιότεροι καταφέραμε διεθνώς μέσα σε 60 χρόνια να φέρουμε τον πλανήτη γη στο χείλος του γκρεμού.

Με ευλάβια στη μνήμη του μεγάλου ανδρός

Λουκάς Χ. Μαργαρίτης

Καθηγητής Βιολογίας

Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

 

Send mail to lmargar@biol.uoa.grwith questions or comments about this web site.
Last modified: Αυγούστου 03, 2011